Węglik krzemu kontra tlenek glinu

Tlenek glinu (Al2O3) to niedroga, wszechstronna i długotrwała opcja czyszczenia strumieniowo-ściernego, która dobrze sprawdza się w przypadku wielu materiałów, takich jak metal i drewno.

Tlenek glinu występuje w wariantach brązowym, białym i różowym, aby zapewnić różne poziomy trwałości i tworzyć gładsze wykończenia. Białe i różowe odmiany niszczą się szybciej niż brązowe, ale świetnie sprawdzają się w przypadku miękkiego drewna i metali.

Twardość

Węglik krzemu (SiC) to wytrzymały i trwały materiał ścierny dostępny w różnych rozmiarach ziarna do polerowania metali, szkła, marmuru i powierzchni drewnianych; usuwania rdzy; renowacji drewna, a także szlifowania na mokro.

Twarde i ostre powierzchnie, takie jak powierzchnie samochodowe, odnoszą największe korzyści z używania tych kamieni; ich twardość i ostrość sprawiają, że dobrze nadają się na przykład do polerowania samochodów. Miękkie drewno lub powłoki nie powinny być używane, ponieważ mogą stać się zbyt agresywne i spowodować uszkodzenia; ponadto ich kształt i kruchość mogą prowadzić do niezamierzonych zadrapań, ponieważ pękają na długie i spiczaste ziarna, które pozostawiają trwałe blizny.

Topiony tlenek glinu (znany również jako tlenek aluminium) jest twardym i trwałym materiałem stosowanym do niemetalicznych materiałów ściernych, takich jak ceramika i elektronika, ze względu na wysoką temperaturę topnienia, właściwości izolacji elektrycznej, stabilność chemiczną, odporność na korozję i przydatność do szlifowania na mokro. Niestety, nie trzyma on tak dobrze krawędzi podczas szlifowania materiałów o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie; zużycie jest bardziej zauważalne.

Trwałość

Węglik krzemu może mieć twardsze i ostrzejsze ziarna, ale jest mniej trwały niż tlenek glinu ze względu na swój kruchy i wąski kształt, który z czasem szybko się zużywa.

Tlenek glinu oferuje bardziej sprężystą strukturę ziarna z długotrwałymi rezultatami niż S/C, dzięki czemu idealnie nadaje się do stosowania na różnych materiałach, takich jak tytan. Co więcej, jego niezanieczyszczający charakter sprawia, że jest popularny w zastosowaniach lotniczych, a także do szlifowania metali takich jak tytan.

Profesjonalni stolarze używają tlenku glinu lub węglika krzemu w zależności od twardości i pożądanego wykończenia drewna. Tlenek glinu jest zwykle preferowany, gdy pożądane jest gładkie wykończenie; węglik krzemu może być bardziej odpowiedni do bardziej skomplikowanych, dekoracyjnych projektów lub delikatnych detali. Oba materiały ścierne mogą być używane do szlifowania na mokro lub na sucho; jednak węglik krzemu wyróżnia się lepszą odpornością na zatykanie i zachowuje swoją moc cięcia przez dłuższy czas.

Ostrość

Węglik krzemu jest zarówno twardszy, jak i ostrzejszy niż tlenek glinu, co czyni go idealnym materiałem do pracy na trudno dostępnych powierzchniach. Jego ostre jak brzytwa ziarna umożliwiają łatwe cięcie szkła, plastiku i płyt pilśniowych o średniej gęstości przy niewielkim nacisku; nie można nim jednak ciąć metali ani twardego drewna.

Ścierniwo z tlenku glinu jest trwalsze, więc z czasem zużywa się wolniej, co oznacza konieczność częstszej wymiany niż w przypadku innych opcji. Chociaż nadal nadaje się do ogólnych zastosowań obróbki strumieniowo-ściernej, ceramika wymaga częstszej wymiany niż jej odpowiedniki.

Wybierając materiał ścierny do następnego projektu, należy wybrać między węglikiem krzemu a stopionym tlenkiem glinu, w zależności od materiału, pożądanego wykończenia, rozmiaru i zakresu. Ponieważ oba produkty znacznie różnią się składem i właściwościami, każdy typ powinien być używany odpowiednio - tlenek glinu może być lepiej dostosowany do szorstkiego metalu, drewna i malowanych powierzchni, podczas gdy węglik krzemu będzie działał najlepiej na miękkich powierzchniach, takich jak skóra.

Zastosowania

Węglik krzemu znajduje zastosowanie w materiałach ceramicznych i twardych niemetalach. Dodatkowo, jest to uznany wybór do polerowania metalu ze względu na jego nieagresywny charakter - nie generuje nadmiernego ciepła, ani nie gromadzi cząstek pod powierzchnią, które zanieczyszczają wykończenie przedmiotu obrabianego.

Ostre, twardsze ziarna ścierne węglika krzemu pozwalają na łatwe cięcie szkła, plastiku i płyt pilśniowych o średniej gęstości przy lekkim nacisku, ale nie mogą łatwo ciąć metalu lub twardego drewna ze względu na jego kruchą naturę i węższy kształt. Co więcej, tlenek aluminium zachowuje swoje krawędzie tnące przy większych obciążeniach, ponieważ jest bardziej sprężysty.

Tlenek glinu jest najczęściej wybieranym materiałem wykończeniowym do szlifowania drewna, dzięki jego dłuższej żywotności i odporności na wysokie temperatury. Pył tlenku glinu może podrażniać oczy i układ oddechowy, gdy jest wdychany w wysokich stężeniach; dlatego podczas pracy z tym materiałem należy zapewnić odpowiednią wentylację i sprzęt ochronny.